Tarihte tekerrür etmeyecek alelade bir gündü
Diz çökmüş taşı dahi olmayan mezar karşısında
Ezgin basıyor ayakları toprağa
Gözler de yaş takatsiz ağlamaklı
Tek
Kaçınılmaz belirsizliklerine
Yine Sensizlik gelip çattı
Üç öğünden biri hırçın bir açlık tıpkı
Bu sonuncu öğün
Ellerim uyuştu
Gözlerim puslu
Yüreğim sıkıştırıyor
Dik tut omzunu
Yüreğin ondan daha fazlasını hiçe saymadımı
Sil gözlerini
Sevdana sıkılan her kurşuna
Korkusuzca göğüs germezmiydi
Ve şimdi pişmanlığa
Hani Aşk Treninin ilk çıkış peronu olan gözlerde bekleşmiştik.
Saatlerce konuşup birlikte yolculuk etmeye karar vermiştik.
Daha Trenimiz hareket eder etmez duygularda eşit hedeflerde beraberdik.
Hiç bitmesin isteyip hislerimizi belirmiştik.
Yani biz aslında çoktan varacağımız adı sevgi olan garımıza gelmiştik.
KÜÇÜCÜKTÜM...
Yaramaz haylaz
Masumumda herkes gibi biraz
Dut ağaç ı gölgesinde kurulu salıncaklarımız
minikliğimin vazgeçemediklerinden.
Başaklar arasında ılık rüzgar esintileri gökyünüze ahenk katan uçurtmalarımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!