Gür şakıyan bülbüller Şiiri - İshak Aras

Mihrap, minber hafızla yankılanır kubbede
Gür şakıyan dilleri dinlememek elde mi?
Kur-an'ın kerameti aranmaz ki cübbede
Nur şakıyan dilleri dinlememek elde mi
Ayrı gayrı yazmadı levhi kalemde yazı
Aynı sayfada gördük siyah ile beyazı

Çölde akan zemzemin boşalmayan havzası
Yeşil türbe müminin gül kokulu ravzası
Gece gündüz demeden menzili hak rızası
Bir şakıyan dilleri dinlememek elde mi
Mümini mümin eder minarenin bir sesi
Tüm ruhları okşuyor müezzinin gür sesi

Kelamullah sevgisi yüreklerde sirayet
Avuçlarda duanın hoşgörüsü inayet
Riyasız gönül ile okunmalıdır ayet
Hür şakıyan dilleri dinlememek elde mi
Kubbede yankılanan gönüller huzur kapar
Sırat-ı müstakimler bir tek Allah'a tapar

Kadîr-i mutlak ile ince avaz seçerek
İnsanı insan görüp mülayım haz içerek
Korkusuz Allah için şanından vaz geçerek
Er şakıyan  dilleri dinlememek elde mi
Alim odur ki elbet ilminden sevgi alan
Sünnetullahtır elbet Resul'den bize kalan

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydın