Özü gür sesler! Şiiri - Büşra Öner Şaire ...

Sesler…
Kulağımızda eksilen,
Grileşen,
Göğsümüzde büyüyen sesler...
Sararmış bir albüm kapağının naylon poşetleri arasına sıkışmış sesler...
Sesler duyuyorum...
Kimisi kırk beşinde,
Kimisi tazeden terlemiş sakallarıyla henüz on beşinde,
Kimisi ağlıyor,
Yastığın kenarına düşmüş emziğinin peşinde...
Sesler duyuyorum
Bir çocuk parkında,
Paslanmış zincirleriyle göğe doğru bir yükselen bir alçalan salıncak sesleri....
Neden sonra bir ses daha çalınıyor kulaklarıma,
Bir korku!
Eksilmeyin!
Eksilmesin seslerimiz!
Haydi!
Şarkı söyleyin ve yahut da bir ezgi!
Türküler eksilmesin ritmine eşlik ettiğimiz...
Bastırın kabusları,
Yeni rüyalara uyanın,
Yeniden uyumak için yahut,
Uyanın!
Sesler duymak istiyorum hiç susmayacak...
Sesler duymak istiyorum
Öz-gür!
Senden gür,
Benden gür,
Bizden gür ve bir o kadar hür!
ha yetmişinde,
Ha kırk besinde...
Ve yahut da kundağına sarılmış salınsın beşiğinde...
Sesler duymak istiyorum,
Sararmış hatıralarıyla geride ağarmış yüzler bırakan albümlerimizi paklayacak sesler...
Sesler olsun istiyorum artık!
Kulaklarımıza yalnızca rüyalarda değil,
Yerde gökte çalınan sesler...
Senden hür,
Benden hür,
Bizden hür:
Özü gür sesler!
Büşra ÖNER