Gür Çınarın dallarıyız

Sevdalıdır yiğidi,hem nazlı hem USLUdur
Zemheri AYAZı aman vermez,UZUNdur
ÜNAL larda yanar ateş, haneleri yaslıdır
Ölen ihtiyarlarmı! bak GENÇlerde gidiyor.

Tohum KÜÇÜKtür ama toprak ona köledir
Birlik ve beraberlik bu günlerde,GÜZELdir
ER geç fidan yeşerir, etrafı şenlendirir..
Dua edin ey! Kullar,tüm kalpler AYDINlanır.

Marifet,hÜNER midir,söyleyin kibirlenmek
Aklın başa getirir çakan,YILDIRIM,şimşek
Düzeni BOZAN olma,aslolan kUCAKlaşmak
DURMUŞsa zaman,DOĞAN günle varolmak.

Kışlar pek YAMAN olur,kar BORAN çıkınca
ARASıra toplanılır,mühim şeyler olunca
KILIÇtan keskindir söz, o yerini bulunca
BAĞLIdır DEDE,nine,hepten geleneğine.

Uçuşur tepelerde,gökte, alaca ŞAHİNleri
Hep GÜLER yüzlüdür,GÜLENÇtir insanları
ASLAN yüreklidir bak,mahallenin gençleri
TEK MANeviyat süsler, sadece hayalleri.

SavURGAN değildir asla,Afşar ana-bacısı
AHAD der son nefeste,sabi,genci,yaşlısı
ACAR ümitlerle,DUMAN tüter evin bacası
Duman sis bürüsede,asla ÜRKMEZ çonası.

Buhrandan sonra,aşikardır,BURHANlı eller
Coşkun geçer; Milli,Manevi,ULUSAL günler
O gün mutluluktan, neş'e dolar AFŞAR'lar
Kabileler gelir seyire,akrabadır TUNCERler.

Yaz gelende COŞAN SARI SARI başaklar
BUĞDAYdır ten, varmı sözden CAYANlar
Tırpan çalarlar YİĞİTler,ardı sıra yürürler
Özü bir,KANıDABİR,kardeştir hep Afşarlar.

Der ki; ÖZCANımız, Afşar bizim YURDumuz
Sözü Türk'tür, ÖZüTÜRK, tektir yolumuz
Sözde DURANdır, GÜNGÖRmüştür aslımız
Kalktı güç eyledi YAZAR,hey! destanlarımız.