GÜR Ç/AĞLAYAN
Korktum suyun çağlamazından
İnsanın ağlamazından
Süzülürken karlı dağların yanağından
Köpük köpük göz yaşları
Dökülür yükseklerden tutam tutam ak saçları
Çağıldar gürül gürül yorgun nehrin içli sesi
Çağlayanlar doğanın tükenmeyen nefesi
Sen şafaklarca gür ç/ağlayan
Çağla yeşili gözlerde yaşsın dinmeyen
Çağlar çağlar ağlarsın ığıl ığıl
Ağlar ağlar çağlarsın çağıl çağıl
Suyun akar gider yad ellere
Yayılır yemyeşil ovalara kırlara
Nice sırlara karışır
Çağlar boyu hem çağlar hem inlersin
Kendin söyler kendin dinlersin
Çağlayana ağlamak yaraşır
Yarışır çağlayanlar kükreyen sellerle
Kayıt Tarihi : 30.8.2014 23:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Soy adım.
![İnci Germenliler](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/30/gur-caglayan.jpg)
Gözesinde nasıl birikti kim bilir sevinçler, acılar, hasretler... Şırıltısında şarkılar var ise, mutlak 'bayram ediyordur', vardır içinden taşanlar... Sessizce ama 'hüzün nağmeleri' gibi ağırdan akıyor, saklıyorsa sesini, ürkmüşse düştüğü yerden... Vardır yine bir nedeni...
Ayrılıktır, azalmadır sevgiden yana büyük ihtimal...
Doğayla bütünleşmek budur işte.. Şiirin de işidir etkileşmenin yansıtılması...
Yine güzeldi İnci Hanım.. Tebrik ediyorum...
Duygular ve kelimeler bir bütün olup
yürekten yol bulup dizelere dökülüvermiş
kutlarım
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (6)