//..GÜNÜN SORUSU...Dil ve imgede gelişme ...

Günümüz şiirinde, dil ve imge kullanımında bir gelişme görülüyor mu?

_______________________
_______________________

Sevim Erdoğan Tezel

Dil
bence tamamen Türkçe anlamlar taşımalı
Başka milletlerin sözcükleri olmamalı.

İmge bol günümüzde ama...
genellikle biribirlerinin ayaklarına basıyorlar
yerinde ve doz aşılmadan olsun derim.

Bol imge şiiri güzelleştirmez
dozunda olmalı yerinde kullanılmalı
yorulmamalı okur.

''Eşekte Paldım ben seni aldım'
der gibi şiirler yazma
derdi rahmetli dedem
güzel süsle yani 'Seni kaçıracağım
eşeğin eğerini sıkıladım korkma hadi gidelim,
bize gidelim, ikimiz ölelim'.
diye yaz...
Derdi.

________________________

Aydın SEVGİ

Evet bir gelişme görülüyor ancak olumsuz yönde olduğunu düşünüyorum.
Bu imge çılgınlığının dozu biraz kaçmış durumda.Öyle ki şiirdeki akıcılık ve anlam karmaşık bir hal alıyor.Bu da okuyucuyu negatif yönde etkiliyor diye düşünüyorum....!
Şiirdeki dile gelince,Osmanlıca kelimeler yer yer kullanılmalı.Biz Millet olarak zengin bir eedbiyata sahibiz.Eskisi ve yenisiyle çok güzel şiirler çıkabilir.Şiirde çok çok sadeleşmenin şiire zarar vereceğini dişiniyorum.Okuyucunun şiirde aradığı gizem,dil kültürümüzün ve bunun beraberindeki manevi derinliğin zenginliklerinden kaynaklanmaktadır.Bunu zedelemeyecek ölçüde ve dilimizde dejenere olmayacak şekilde ayarlamalı diye düşünüyorum.
Bazen eski kelimelerin kullanılmasındaki rahatsızlığın dile geldiğini görüyorum.Bunda kaygılanacak bir şey yok.Hatta faydalar vardır.Eğer ki biz,kendi geçmiş kültürümüze ait(Osmanlıca Arapça) ,dilimize girmiş kelimeleri kullanmaz isek,başka Milletlerin kelimeleri bu boşlıukları dolduracaktır.Bu hayatın değişmez kanunudur.Bir dil kendinden daha kuvvetli başka bir dilden mutlaka kelimeler almaktadır.Bu kaçınılmazdır.Bizim dilimizin zenginliği de eski kelime olarak tabir ettiğimiz kelimeler bütünüdür.

Saygılarımla.

__________________

Gül DOĞAN

Şimdi derin bir yaraya değinmiş oluyorsunuz :) Benim açımdan özellikle asla imge kullanmaya karşı değilim ve de kullanmayı sevmiyorum açıkçası. Bazı okuduğum şiirlerde bir taklit var sanki özür diliyorum esinlenme tabiri belki daha yerinde olacak. Ama okuyucu bizi anlamak yazdıklarımızı kavramak zorunda mı? Tamam bazı yerlerde keyif veriyor tadı güzel ama ya tüm şiir. Analitik geometri çözmek için okumuyorum ben şiirleri. Ve günümüzde yerinde kullanılmadığı kanısındayım. İnsanın okurken keyif aldığı yazana feyz veren imgeler biraz daha varlık dergisi şairlerinde kaldı bana göre. Sevgilerle. Bu arada sayenizde şiir ve şair üzerine aşırı soru cevaplıyorum. Ama okuyanların bilmesini isterim ki asla otorite değilim acizane kendimi geliştirme çabam. Katkısı olan Deride ve Sevil ablalarıma teşekkürler. Selamlar.. Gül Doğan

____________________________

Selçuk YAZICI

hayat değişiyor anlatım da değişiyor

______________________________

Nesrin CANSEVER

Günümüz şairi ciddi bir depresyon içinde kıvranan, eski hastalıklarını saramadan yeni hastalıklara kapılan ve birarada olma nedenlerini hızla kaybeden bir dünyada yaşıyor.
Öyle bir dünyaki alarm sesleri hiç kesilmiyor. Sahte ve gerçek alarmlar birbirine karışıyor. Tehdit algılaması bozulmuş, muhakeme yeteneği körelmiş, sağduyusu hırpalanmış, kaygı; tüm insani ve doğal, içgüdüsel hislerin önüne geçmiş ve eylemlere asıl gerekçe olmuş.
Öyle bir dünyaki, umuttan söz edenler aslında en derin kaygılar içinde sancı çekenler...
Çelişkiler, şairin kendini doğru düzgün algılamasına bile engel olurken, bu keşmekeşi algılaması, çözümlemesi insanüstü bir gayret ve özel bir yeti istiyor neredeyse.
Duru kalmak, her dönemkinden daha da zor. Kendine yönelerek, içine dönerek, hissedebilmeyi neredeyse insanüstü bir beceri kabul ederek, şair içine kapanıyor. Kalıplar, şairi sakinleştiriyor ve ona huzur veriyor. Çünkü herşey değişiyor, çözülüp dağılarak olumsuz yönde değişiyor. Şair, değişmezin peşinde sıkı sıkı kendi duygulanımlarına sarılıyor. Hissedebildiğim sürece varım, günümüz şairinin sloganıdır. Bu, bozulmak istemeyen insanın, samimiyet kadar çaresizlik de içeren savunma mekanizmasıdır. Pasif, şiddet içermeyen bir savunma. Bence içgüdüseldir.
Günümüz şairi içerikten kaçıyor, dile ve imgelere yükleniyor; hatta sarılıyor, hatta üzerlerine biniyor ve kendini taşıtmaya çabalıyor.
Elbette şairin bu hali, günümüz şiirine yansıyor. İçerikte boğulan, dil ve imgelemle nefes almaya çabalıyor. Fakat giderek daha çok kendini imliyor, ötekinin içinde eriyor ve artık ötekini ayırtedemez hale geliyor. Dil, artık şairin kendi dili midir, bilemiyorum. Dilde gelişen aslında nedir bilemiyorum

___________________

Sevil NİZAMOĞULLARI

Bu gün nedense yanıtlar az oldu... :)

Günümüz şiirinde dil ve imge bir değişim ve gelişim çabasında ama aynı zamanda kendi kendini tekrarı sanki.. Yeni olan çok az şey var.

_________________________

_________________________