Günün Her Vaktinde Sen!

Günün Her Vaktinde Sen!

Uyku tutmuyor geceleri,
Hep seni düşünmekten...
Sıyrılmak isterim senli düşüncelerden,
Yüreğim yaralanır pek derinden...
Derken;
Sabahlamışım! ..
Düşündüğüm, yine sen...

Yaptığımız kahvaltılar gelir aklıma;
Çatalı tutuşun,
Ekmeği bandırışın...
Daha da içlisi,
Çay içerken 'oh” çekişin...

Günün her vaktinde sen;
Masamda çalışırken,
Bir fincan kahveyle odaya girişin...
Beş çayı içerken,
Kıtır kıtır gevrek yiyişin...

Hep buluştuğumuz yerden kalkardı tramvay,
Güller açan bir parktı,
Oturduğumuz, yakınında...

Kapıdan eve daldığımda;
Karşımda süslendiğin ayna,
Tozpembe ojen hâlâ masanda...
Pardösünü de almamışsın,
Portmantoda...

Müzik kutunla albümün yan yana,
O en sevdiğin panda da;
İpek fuların boynunda,
Nedendir, anlamış değilim hâlâ...

Televizyon hep sevdiğin kanalda,
Kumandası da;
Koltuğunun yanı başındaki sehpada...
Gazeten bıraktığın sayfada;
Ayrılık yazılmış falında,
Altı harfli bir kelime kalmış bulmacanda;
İlk dört harfi “elve”, son harfi “a”...

Ceketimin iç cebinde,
Tam kalbimin üzerinde,
Vesikalık fotoğrafın...
Ne garip!
Yıllarca tebessüm eden yüz ifadende,
Sanki bir öfke var şimdilerde...

Yücel Terkanlıoğlu
Kayıt Tarihi : 4.9.2006 18:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (11)

Yücel Terkanlıoğlu