Günün gerçeğinde inleyiş

derelerin derinliklerine bastık narin mührümüzü
yüreklerimiz yabancı bir gökyüzünde şimdi daha da yabanıl

zılgıtlar yankılanır zılgıtlar susar nefretlerimiz gariban
tüm geçmiş zaman bahçelerinde şimdi kanlı bir düğün dernek

dokunmayın bana suya düşer gözlerim
durmadan yokuşa vurur yalnızlığı öfkelerin

en solgun halindeyim kendime ışıyan gerçeğin
neyleyeyim neyleyeyim neyleyeyim...