Günün Birinde Şiiri - Fatih Pastırma

Hayat bu belli olmaz ne zaman nerede
Birini görünce iner gözüne perde
Aşk denilen bu korkunç ateşte
Elbet günün birinde sende yanarsın

Hoş gelir gülüşü ısıtır içini
Aklın uçar gider bilmez işini
Boynuna takınca yılan dişini
Bin bir yalan olsa yine kanarsın

Düşünce ayrılık denen o derde
Yüzersin uçsuz bucaksız kederde
Ayağının yere değmediği yerde
Boğuluyorum ölüyorum sanarsın

Günlerden bir gün akıl gelir başa
Sevgi denen meret vurur elbet taşa
Yıpranmıştır gençliğin baştan başa
Çokça zaman sonra kendini tanırsın

Geçer acısı kahrı sancısı
Başlar akılda yaşama ağrısı
Dönüpte eski günlerine ağlarsın
Sevmek neymiş bir gün sende anlarsın