Literatüre geçmesem de şairim diye
Herkes sorup duruyor ne yaptın sevgiliye
Yanıma gelen söyledi bugün on dört Şubat
Anladım şiir yazmazsam yoktur bana rahat
Okurken ben sizde can kulağıyla dinleyin
Alnından öperek uyandırdım sabahleyin
Meraktan dayanamayıp dediler ki kimi
Sormaya ne gerek var tabi ki sevgilimi
Onu anlatan sözcükler kalır kifayetsiz
Biriyle konuşurken oluyorum rahatsız
Elimde değil ki doğal olarak kıskancım
Yaşım nihayetine ermedi henüz gencim
İki yarısı gibiyiz sanki bir elmanın
Sevinci yeter her sabah yanımda bulmanın
Dedim Ona ''sevgilim günümüz kutlu olsun''
Ağlasam bile gözlerin kahkahayla gülsün
Uzakta olsun yaklaşmasın gözyaşı sana
Yürürken senin diken batmasın ayağına
Koklayınca güllerle birlikte fesleğeni
Dedim ki çam sakızıdır çoban armağanı
Benden başkasına bakmasın gözlerin asla
Aldığım gülleri eline aldı hevesle
Yüzünde küçük bir tebessüm çok duygulandı
Sonra sarmaşıklar gibi boynuma dolandı
Kayıt Tarihi : 15.2.2019 10:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!