Bu gün bizim günümüz
Açan tomurcuğun
Kuruyan gül bahçesinin
Ağlayan bulutların
Sevgiye hasret yüreklerin
Kısacık zaman dilimini
Bir ömre sığdıran
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu gün bizim günümüz
Açan tomurcuğun
Kuruyan gül bahçesinin
Ağlayan bulutların
Sevgiye hasret yüreklerin
Kısacık zaman dilimini
Bir ömre sığdıran
Sevginin harmanlandığı
Bu bizim günümüz
Sevgilerin
Umutların
Hasretin
Boğazımızda düğümlendiği
Bugün bizim günümüz
Saçlarımızı okşayamadığımız
Ellerimizden tutamadığımız
Gözlerimize bakamadığımız
Nefesimizi soluyamadığımız
Yaşadığımızı varsaydığımız
Özünde yaşayamadığımız
Bugün bizim günümüz
BİZİM GÜNÜMÜZ
ACISIYLA TALISIYLA YAŞADIĞIMIZ GÜN BİZİM GÜNMÜZ GÜZEL DİZELERİ VE YÜREĞİNİZİ KUTLARIM
14 Şubat
Her gün özlem ile bekler
Kadın eşinden iltifat
Sevgi sevginin mayası
Onla bulur hayatın tat
Kadınlar incedir narin
Ufak şeyden incinirler
Sevdiğini belli etsen
En çok ona sevinirler
Anılınca eski günler
Gözlerinin içi güler
Sen gerçekten seversen
Onda bitmez hiç sevgiler
Bazan çocuğundan bile
Kıskanır senin sevgini
Hiç bir şeyi umursamaz
Kadın bir kere sevdimi
Sevgiliyi anmak için
Beklenirmi 14 Şubat
Her gün seviyorum desen
Yenilirmi ağız dudak
Şadan Yenişafak
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta