Günümüz insanını tanımak oldu zor,
Bırakıyorlar seven yüreklere kor.
Sevginin her türlüsünden boşandıkları için,
Kalmış yıllardır gönül tarlaları bor.
Günümüz insanı,olmuş riyakar,
Kucaklar dolusu onlara sitemim var.
Böyle değildi delikanlı ve şerefli insanımız,
Asırlardır berrak akan sularımız bulanık akar.
Günümüz insanı, incitir oldu şehitlerini,
Meydanlarda dolaşıyor gavurların itleri.
Bize zulüm eder, bize hükmeder olmuşlar,
Oysa temizlemekten acizdiler başındaki bitleri.
Günümüz insanı,olmuş ahde vefasız,
Yitirmiş değerlerini, kalmış hayatta çaresiz.
Asırlarca varlığımızın ihtişamından titreyenler,
Şimdi hilelerle,görünmeye çalışıyorlar korkusuz.
Günümüz insanı,bırakıyor bugünün işini yarına,
Hakkaniyet kalmamış, eşini dostunu kayıran kayırana.
Dünya medeniyetlerine adalet dağıtırken,
Hayat nizamımızı benzettiler kendi eski hallarına.
15/03/2007
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!