Günüm kalmadı Şiiri - Kasım Kaplan

Bütün varlığımı aldı elimden,
Feleğe diyecek sözüm kalmadı.
Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.

Bağban kayıp bağlarımda hazan var.
Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.
Ben yaparım ama başka bozan var.
Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.

Yana yana ateşine kavruldum.
Yar yoluna gide gide yoruldum.
Tam varmışken kapısından kovuldum,
Ardından koşacak halim kalmadı.

Dostlar gitti yalnız kaldım burada.
Çok bekledim eremedim murada.
Sevdiğimi tam diyecek sırada,
Tutuldu diyecek dilim kalmadı.

Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.
Eski dostlar vefasını yitirdi.
Sevda yedi yüreğimi bitirdi.
Artık dayanacak gücüm kalmadı.

Bahar geldi,dağlar koku süründü.
benim gönlüm gama, yasa büründü.
Yolun sonu geldi,menzil göründü,
Artık yaşayacak günüm kalmadı.
Şubat_2004
Kasım KAPLAN