Günübirlik Şiiri - Yavuzcan Pınar

Günübirlik anaç bir dudağı vardır kadının,
Öpülür bir testiden su içer gibi çiçeği.
Ellerini sardığında sırtına,
Batırmadan gezdirdiğinde tırnaklarını.
Anlarsın ki insan dünyada,
Sadece sırtına dokunabilmesi için bile
Bir eşe ihtiyaç duyar.

Kalsın!

Günübirlik kuytu bir köşe lokantası burası.
Birkaç şişe bulunur kılıyor yolunu.
Birkaç ıslak dokunuş,
Bir kaç ağız oynaşı,
Bir pişman gün uyanışı.
Sırılsıklam olduğun için geceden,
Bir kuşun ötüşünü duyamıyorsun sabahtan.

Midem acıyor bazen,
Bunu Tanrı mı yaptı?