Günü Tükettim Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Nice nesiller gördüm, yanlışlarıyla büyüyen.
Ziyan olan yılların, pişmanlığını taşıyan.
Çağlayan nehir gibi, menzilleri geçip tüketen.
Sonra sakin bir gölede dönüşen, yağmurları seyrettim.

Karunlar gibi zenginlerin, müflisçe tükenişine şahitlik ettim.
Nice karanlık bulutların dağılıp, güneşin doğuşunu seyrettim.
Bir yudum sevgiyi katık edip, koskoca bir ömrü heder ettim.
Hayatın yokuşu çok zorlu geçti, inişe geçmeden günü tükettim.

Baharları tükettim, kalan sonbahar.
Hazan yapraklarına inceden çise yağar.
Ağustos böceği misali geçti mevsimler.
Bir kuru tecrübe ne işe yarar…