Günü Kendine Yaşa.. Şiiri - Şule Akar

Gün sana mı doğdu yine yoksa sensizliğe mi?
Kimbilir kaçıncı akşamı daha bitirdim!
Sabaha ağzımda acı bir tad,
İçki kadehim masada boş duruyor.
Meğer ne çok içmişim şişe yarım,
Küllük tepelemece izmarit dolu,
Ne anlarsın şu mereti içmekten!
Öksürük nöbetleriyle uyandın yine!
Her sabah küfürler ederek kendine bırakacağım diyorsun,
Ama yine unutuyorsun sonra;
Neyse.. boşverrr

Nasılsa akşam yine kadehim arkadaş,
Sigaram mezem olacak,
Kaç gece daha geçecek böyle bilmeden,
Yaşayacağım işte buna yaşamak denirse.
Gün sanamı doğdu yine sensizliğe mi?
Kimbilir kaçıncı sabaha uyandım,
Yine şu kanepede açtım gözümü,
Koca yatak boş, çarşafı buruşmamış
Soğuk geliyor dimi orda tek başına yatmak,
Nereye kadar gidecek böyle,
Neyse boşverrrr

Gittiği yere kadar,
Aç pencereni güneş dolsun odana,
Uçur saçlarını rüzgara, bak bahar geldi nasılsa.
Tak yüzüne yine gülücüklerini,
Köşedeki çingeneden al kocaman kır çiçekleri,
Gün sana yaşansın, sen günü yaşa!

24.05.2007
saat:09.50