Günü Gelince
Birer birer süzüldün gözlerimden toprağa doğru içimden,
kar oldun zifiri karanlık buz gibi dondurdun gecelerimi, döktün bütün yapraklarımı, içimden aldın duygularımı, umutlarımı söndürdü mum gibi.
Ben de kestim kuruyan ağaçları mı, doğrayıp yaktım bir bir,
küllerini savurdum ellerimle, rüzgâra güneşe ve aya.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta