Günü çalan gülücükler.... Şiiri - Arin Roni

yutuyorum acılarını birer birer
hangimiz eksilmiyor ki günden güne
bir gülücük kalıyor senden geriye
hangi kalem hangi kağıda yazar seni söyle

uykularımız olmalı sancıları unutturan
seni unutmak için yatıyorum bütün gün ama olmuyor
düşlerime giriyorsun arsızca!
şimdi perişanım sevgilim,sevgim bitiyor azar azar acılar çoğalıyor bende

beni götürsün istiyorum rüzgar
kelebek kanadında yaşamak,çiçeklerden renk almak
kuş yavrularıyla bütünleşmek istiyorum,acılarım besliyor beni
bir başka olmalı şehir,gök,mevsimler,senin olmadığın zamanlar!

ne kaldı şimdi senden geriye kayıptan başka
bir can gidiyor canlar arasından
tarihe sormayın hatırlamaz beni
kalemim söylesin,kağıtlar dertlensin artık yazamayacağım diye,mürekkep kederli kalıyor benden sonra

nasıl yaşayacaksın ben olmadan,sor yüreğine
neresindesin hayatın şimdi,eksiliyorsun sende ben gibi
nerde kaldı günü çalan gülücüklerin
hain çıktı yıllar yılı dost sandığımız aynalar,aynalara sor!

nerde kaldı verdiğin sözler
kalem hain çıkmadan yazsın seni uçurumlara,bir kartal gibi gelip konacağım yamaçlarına
sen olacaksın kanatlarımda,güneşe yolculuk yapacağız,göreceksin