Günü Birlik Şiiri - İlhan Karakoç

Bir kış sabahında
Sercelerin uzun dualarından sonra gelen sabahta
Köpeklerin seslerini kesen
Yaşlı geceden sonra
Yorgun ayakkabılarla
Üşüyen asvaltlar üzerinden
Hüzün dolu sokakların arasından
Bitkin ayaklarla
Bir dolmuşun korna sesiyle bozulan
Bir hayali bile tamamlamadan
Ve durakta

Bir kış sabahında
Nefeslerin ağızlardan çıkışının
Buharlı treni andırdığı bir anda
Bir sercenin biricik kanında
Duyabilmek sıcaklığı
Paylaşabilmek
Kaldırıma boylu boyunca yatmış
Köpeğin yalnızlığını

Bir kış sabahında
Elleri morarırcasına üşütmek
Kaşlarımızın ve bıkılarımızın
Yoğunlaşan suyla katılaştığı
Üşüme hissinin kaybolduğu
Uykunun musallat olduğu
Ha dondum ha donuyorum
Dediğiniz bir anda
Cankurtaran gibi yetişen
Bir dolmuşun ansızın gelişi
Bir kış sabahında
Bir duygunun ilkbaharında