Günlükten 4 Şiiri - Ahmet Nuri Turan

Ne hikaye ne masal, gerçek acı ve buruk,
Dizeler baştan sona bir geçmişe yolculuk.

Gözde bulutlanmalar hayalleri bürüyen,
Günler gelip geçtikçe yıllar gibi eskiyen.

Her ağlayıp coştukça çıkar hayatın gizi,
İlk önce bir kaç adım, sonra da kara mazi.

Solacaktır belki de yıllar sonra bu resim,
Senelere dayanan ömür asıl, bir mevsim.

Geçmiş kalın bir perde, umutsuzluk gibi yoz,
Bence kalan tüm aşklar yalnız küçük bir yapboz.

Sevgiliyi aramak şimdi bir körebedir,
Her yeni aşkın sonu ayrılığa gebedir.

Bir aşka yakalanmak, bence zalim ve beter,
Sevgi karda bir çiçek, bir kez başlar ve biter.

Önce düşer bir damla, olur geçmişe bir yad,
Roller kapışılır ve sonra başlar serenad.

Sevenler toplanır ben hemen sonra öldükten,
Dizeleri okurlar, hasretten ve günlükten.