11/
Biliyorsun değil mi böyle sonsuza kadar susmuş bir halde oturabilirim ya da haykırabilirim! Ben var ya ben… Hani ben olmasam diyor ya; elleri boş dönüyorlar geceden, kaçıncı tövbenin ertesinde kaç yemin üstüne. İlle de aktör olmak gerekmiyor ya figüran veya seyirci de lazım bu memlekete.
12/
Sabah olmuş… Yalıyor işte güneş tenimizi. Gölgemizle ip atlamaca oynuyoruz bir ayağı topallayan hayaller düşüyor gölgelere, yandın sesleriyle... Çıkmıyorum mızıkçılık omuzlarıma siniyor...
Yanımdakinin açlığı dumanıma bulaşıyor, kazara günah sahibi oluyorum!
Neden? Sorusuna verdiğim kaçamak cevapta; su gibi aziz olun!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta