hiç günü
bilinmeyen bir sokak ortasında telefonun çınlayacak kulağına, duymayacaksın.
çantanın uzak ağzında istanbul köprüsü.
cüzdanında hürriyetin,
deniz kıyısı.
güler yüzlü.
birden yanmaya başlayacak her şey.
zamansız olacak.
diz kapaklarını ovuşturan parmak uçların ve asık suratın
çaresiz secdeye kapanacaklar.
ben aşkla, gözyaşlarımı yanaklarıma saklayıp yanı başına gömüleceğim.
diyeceğim ki imana geldi.
diyeceğim ki cennetteyim.
diyeceğim ki ağladı, beni sevdiğini.
anla ki sen,
dönmen için yalanlar üşüyorum.
anla ki.
fotoğraflarınla uyuyorum geceleri.
de ki, aşk bu değil.
de ki, ayrılık mektubum hala geçerli.
de ki, kısa saç yakışmamış kestir kelleni.
demem ki, diline cehennem gerekli.
demem ki, gözlerimde basınç var ağlamaktan şişmedi.
demem ki, özlüyorum.
demem ki.
diyemem.
konuşamam, içime işlerim sesini.
anla derim içimden.
artık anla.
seni ne çok.
ne çok.
sevdiğimi.
Kayıt Tarihi : 21.5.2013 19:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!