Günlük Süt Şiiri - Aşık Çocuk

Pastorize edilmiş hayatımın,
son kullanma tarihi geçmiş kalıntıları var hala
ve yıllarca bozulan vücudumda küf lekeleri bulunmakta.
Korunamadım, açıkta kaldım hep,
çünkü buzdolabında yer yoktu bana şekerlemelerden.
Bende güneşin altında kala kala bozuldum yavaş yavaş.
Açıpta içmeyenler oldu;
yere düştüm bazense, döküldü bir parçam.

Ama ben sadece günlük bir süttüm bu dünyada,
tek istediğim pastayla karışmaktı,
tatlı bir yaşamla, bir kaç gün daha yaşayabilmek için.
Ama olmadı işte yüz tuttum bozulmaya,
zaten kim ne yapsinki beni,
uzun ömürlüleri varken bakkalda...

(01.06.2006)