Günlük, Güneşlik... Şiiri - Sinan Türker

nedense bugün,
hiç doğmayacak gibi güneş.
hissettirmedi bile kendini,
şafak(35) mola verdi sanki...
serçeler;
herzaman ki gibi neşeli
cıvıl cıvıl.
güneş doğmuşçasına,
inatla ötüyorlar,
umarsızlar..!

bense;
bense Nizam Karakolu’nun camında;
güneşe,
denizlere hasret,
dalmış, kalmışım...
sadece ben değil,
çicekler böceklerde...
sabırsız ama sakinler,
rüzgar da yok..!

hava durgun,
az bulutlu ve kapalı.
sevgilisini bekleyen Kerem gibi;
güneşe hasret..!
havva adem’e hasret;
bense sana.
sanma ki;
bitmez bu gurbet..!

zaman akıp geçiyor,
kuşlar uçup gidiyor,
buralar ayyaş dolu,
dünya-alem içiyor..!
haftaiçi olunca,
karakol dolup taşıyor,
yan taraf cezaevi;
kimi güneşi içinde,
kimi dışında yaşıyor..!

11 Nisan 2007

Nizam Karakolu...