Günlük[düzyazı]-1/diyalog-8/

diyalog VIII.
1 Mesih’in tatlı sevgisi korkunun yükünü kaldırdığında sevilmenin özgürlüğünü, sevildiğini bilmenin sevincini duyarız. içimizde sürekli olarak canımızı acıtmak ve ayaklarımızı istemediğimiz yollara sürüklemeye çalışan eski Adem’in baskısından özgür olmanın sevincini duyarız.

2 gerçek sevgiden uzakta yaşayanlar [ruhsal olarak] hasta, aç, susuz, yorgun, uykusuz iken başkalarına da sevgi gösteremezler.

3 insanları korkutarak ya da kendilerine mecbur kalmaya bırakarak onlardan sevgi beklemek ne kadar kısır bir şey.

4 tehditkâr bir tavırla kendi haklılıklarının onaylanmasını ve kendisine itaat edilmesini bekleyen insanlar gördüm.

5 Mesih’in korkuyu silen sevgisiyle birleşmiş karı-koca “kendilerini sevmenin” bir sonucu olarak karşı tarafın ihtiyaçlarını anlamaya ve cevaplamaya eğilirler. duygusal ve zihinsel açıdan sağlıklı bir düzeyde ilişkinin devam etmesi için birbirlerini desteklerler. zaten böyle olmadan da o evin ihtiyaçlarını karşılamak ve o yeri sıcak tutmak için çaba yetmez.

6 Mesih’in özgür kılan sevgisinden yoksun kimseler başkalarını [ve onların ihtiyaçlarını] reddetme [ve/veya görmezlikten gelme] yolunu seçerler.

7 acaba yeryüzünde kaç tane insan sevildiğini biliyor?

8 Mesih’i sadece göksellikte oturarak anlarsın.