diyalog XX.
2 iyi ki, yeni doğmuş bebekler konuşmuyor. yoksa dünyanın ne kadar harika ve ilginç bir yer olduğunu söyleyip bizi şaşırtacaklardı.
(yaratılışın harikalığına körelen gözlerimiz umudumuzu, sevincimizi siliyor ve YOL’a olan hayranlığımızı kaybettiriyor)
halen aynı tempo içinde nefes almak ne kadar da ilginç.
biyolojik bir ritm ile devam ediyor olmak ne kadar şaşırtıcı! peki ya evrenin ritmi?
İlhan KeskinözKayıt Tarihi : 11.1.2007 09:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!