diyalog XIV.
8.1 doğar, yaşar ve ölürüz.
doğar, büyürken öğrenir, öğrenerek değişiriz; öğrenir ve değişirken paylaşırız; paylaşarak sevgiyi çoğaltır ve öğreniriz; öğrendikçe birikimlerimizi çoğaltır, bunları birer yatırım olarak çevremize aktarırız, sonra da ölürüz.
8.2 doğru örneğe bakarak kendimizi doğruluk için özendirebiliriz.
affedebilmek, destekleyebilmek, gerektiğinde kabullenmek, gerektiğinde karşı çıkmak ve bunu doğru bir zamanda ve doğru bir şekilde yapabilmek için doğru örneğe bakarız; tepkilerimizde dengede kalabilmek için doğru örneğe bakarız.
8.3 eğitim bize bir şey katar, gözlemlerimiz ve tecrübelerimiz bize bir şey katar, yenilgi ve kayıplarımız bize bir şey katar, ümitlerimiz ve sevincimiz bize bir şey katar, neye inandığımız [ve bazen de neye inanmadığımız] bize bir şey katar.
yalanlarımız ve kötülüklerimiz bizden bir şey çalar ve birikimlerimizi güçsüzleştirir.
bütün bunlarla birlikte biz insanız.
8.4 kendimizi doğru tanıyarak kendi hayatımızın anlamını bulabiliriz. –ama kendi hayatımızın anlamını göstermesini başka bir kişiden isteyemeyiz. onun için de Tek Doğru ÖRNEK’e bakıp O’ndan istememiz gerekecektir.
8.5 tecrübeler hayatın içinde mizah olduğunu gösteriyor. ancak aynı tecrübeler hayatın içinde zorluklar ve sıra dışılıklar, aykırılıklar ve bazen de mucizeler olduğunu gösteriyor.
İlhan KeskinözKayıt Tarihi : 11.1.2007 09:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!