diyalog XIV.
22 gözümüzle görür, kulaklarımızla duyarız. ama aklımız ve duygularımız olmasaydı bilmez ve anlayamazdık.
23 acaba kaç kişi kendisinin kötü yürekli olduğunu biliyor; kaç kişi kendisinin kötü, kıskanç olduğunu düşünüyor?
başkalarının kötülüklerini duyunca inanmak ve bunları etrafımızdakilerle paylaşmak bize kolay gelir; fakat kendi kötülüklerimiz hakkında konuşmak istemediğimiz gibi yaptığımız kötülüklerin kötülük olmadığını; çoğunlukla da adil bir eylem olduğunu düşünürüz.
İlhan KeskinözKayıt Tarihi : 11.1.2007 09:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Keskinöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/11/gunluk-duzyazi-1-diyalog-14-22-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!