diyalog XIV.
12 bir insan vardır; kendisine zarar verenlerden nefret eder.
bir insan vardır; konu kendisi olmadığı halde başkasına zarar verenlerden nefret eder.
bir insan vardır; konu kendisi olmadığı halde olaylara duyarsız ve ihtiyaçlara ilgisiz olan insanlardan nefret eder.
bir insan vardır; kendisine yanlış olduğunu gösteren insanlardan nefret eder.
bir insan vardır; kendisine inandıkları şeylerin yanlış olduğunu gösteren insanlardan nefret eder.
bir insan vardır; başkalarında ayrıcalıklı ve üstün şeyler gördüğü için onlardan nefret eder.
bir insan vardır; kendisine borç vermeyen kişiden nefret eder.
bir insan vardır; sanki herkes mecburmuş gibi ona daima yardım ve ilgi gösterilmesini beklediği için insanlardan nefret eder.
bir insan vardır; kendisine borcunu ödemesini isteyen kişiden nefret eder.
bir insan vardır; dinlemeyi bilmediği için –iyi iletişim kuramadığı için- ihtiyacı olan sosyal ilgiyi ve desteği bulamadığı için karşısındakinden nefret eder.
bir insan vardır; bencilliği, açgözlülüğü ve diğer başka kötü huylarından dolayı kimseyle yakınlık geliştiremediği için kendisini bir yere ait hissedemez ve bu yüzden insanlardan –hatta dünyadan- nefret eder.
bir insan vardır; bir neden olmaksızın birinden nefret eder.
13 ilk günah ne kadar güçlü ise Mesih’in ölümden dirilişi de bu ilk günahı çarmıha germede daha güçlüdür.
İlhan KeskinözKayıt Tarihi : 11.1.2007 09:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!