Günlük Dua Şiiri - Ömer Dalman

öyle alışmışım ki her sabah koşarken
düzenli günlük dua'mı etmeye
hep aynı kriter sırasına göre;
bazen bu bile
taşınması zor bir yük oluyor.

herhalde -gerekli olduğu için- yapılan her iş gibi
'zorunluluk hissi' baskı yapıyor.

sonra birden aklıma hesaplaşmalar düşüyor:
kendi iyiliğim için değil mi bu 'dua'lar?
dua ettim diye para da istemiyorlar hem!
sadece gönlümün genişliğince ve
ruhumun gücünce
disiplinli bir isteyiş hali bu 'dua'lar diyorum.

O kadar da zorluğu olsun güzel şeylerin
ellerimizi kirletmeden
plajda kum evler yapabilir miydik?
bir ressam ya da;
ellerini boyaya bulamadan
o muhteşem tabloyu yapabilir miydi? ..

şu düzenli dua meselesi:
evet, herkesin harcı değil
hergün aynı vakitte
aynı istek, kendinden geçmişlik
ve inanmışlıkla
o cümleleri benliğinden geçirip
süzüp, Evren'e yollamak
zor tabii...

ama ne mutlu
bu yükü hergün taşıyıp
yoluna devam edebilen'e! ..

(Mart 2006)