Günlük Şiiri - Selvi Çelik

Şimdi son sayfan gözlerimin icine bakiyor.
Biliyormusun ömrümü paylaştim seninle,
Yillarimi kiskanmadim seninle paylastim.
Mutluluklarimi sana anlattim.
Acilarimi sana döktüm.
Belki her kanadina mühür oldu gözyaşlarim.

Ve bugün sende kendimi bastan sona okurken.
Bu benmiyim benmi yaşadim,
Diye kendimi sorguya çektigimde,
Hiç bu kadar isyanla,gururu bir arada yasamadim.
Onca gecen zamani bir çirpita film şeridi gibi gözlerimin önünden gecirirken yeniden yaşamak,
bu kadarmi agir bu kadar mi sanci verecekti.

şimdi keske,keske senin yerinde olabilseydim de
benide bir okuyan olsa demeden ali koyamadim kendimi.

Evet.....
Beynim durdu.
Son sayfan kala kaldi oyle.
Ísterdimki güzel bir veda ile.
Ayrilik olsun aramizda.
Onu becerecek kadar ne cesaretim nede gücüm kaldi.
Son sayfan bos kalsin.
bir rafta tozlanip kalma.
Beni unuttuklari gibi,senide unutmasinlar.
yeniden yeniden okusunlar.
Son sayfan kalsin günlügüm.....
Yeniden okusunlar....
.