Günlük Şiiri - Zehra Yaden

Bir hayalin kilometrelerce uzağından yazıyorum bu satırları. Tarih 2025, 14 Eylül, Pazar. Pazar ya.. Biraz sancım var, biraz ağrım. Ve ben yine her şeyi boş verip geçmiş günlere daldım. Annem "artık uyu" diye sesleneli iki saat oldu. Uyku gözlerimden akıyor. Benim kendimle derdim ne bilmiyorum. Her şeyin biraz daha anlamını yitirdiği bir andan binlerce zamanıma, şiirlerimle bile güzel dokunamıyorum hayata. Beynimde yılların istilası, tek gecede inancımı istila etti. Farz edin ki anılar defterimden bir sayfa yazıyorum. Bu karamsarlığı ben kendim seçiyorum. Yani, öyle olmalı. Yemin ediyorum, Ölüm başucumda beklerken bile ecelimin acelesi yok. O güzel günleri yaşamadan bu dünyadan göçüp gitmeye niyetim yok.

⁰²'²⁴