Günlük Şiiri - Hüseyin Acun

Ben bugün 12 katlı bir binanın dokuzuncu katından atlayacağım, ama ölmeyeceğim. Belki bulutların üstünde süzülen yağmur tanesi gibi bir kaç parça kemiklerim kırılır kafamda çatlat oluşur, ama ölmeyeceğim. Hastane koridorlarında dolaşırken işte o zaman yitireceğim içimde ki sevgimi. Attım kendimi ama düşmedim, yerlerde toprak vardı, yerle bir olmuş insan toprağı ve ben toprağın altında' da olsa dua okusunlar ninni gibi gelirmiş. Yatarken baş ucuma kitap yerine şimdi taş koymuşlar. Sehpa da duran Sürahi deki su şimdi toprağıma dökülüyor. Birilerini beklerken, hiç kimse gelmemiş.
Ben yaşarken öldüm daha önce bir binanın dokuzuncu kattan da atladım, beni görmediniz.
Üzülmeyin ama ' ben çok üzüldüm.
Hüseyin öldü..