Günlük
gözlerim nemli içimde ise birsevinç var uzunca bir yolculuktan sonra
senin sesinle kendime geliyorum...
içim ferah gönlüm rahatlıyor
beni çağıran sesin hala kulaklarımda
öyle özlemişsinki karartmışsın gözünü
usulca kapıdan içeri giriyorum içim içime sığmıyor
kolay değil sanki bin yıllık bir aşkın meyvesini azda olsa gerçeğe çevirecektik...
kolay değil onca yaşadıklarımızdan sonra rüyadan uyanacaktık
karanlığa giriyorum göz gözü görmüyor zifili karanlık
yolumu bulamıyorken karanlıktan bana doğru bir el uzanıyor
beni çekiyor ve aydınlığa sürüklüyor dudaklarımda sıcaklığını hissediyorum
boynumda özlemini kollarının sarılmasından anlıyorum
öyle sarılıyorki beni boğacak gibi rüyadayız canım diyor
rüyadayız ama nolur kimse uyandırmasın bizi
kimse ses çıkarmasın dalalım gidelim birbirimize diyorsun....
bir ara gözlerini görmek için o karanlıktan kurtulmak için telefonun ışığına sarılıyorum.
gözlerin ahh o gözlerin hani beni tutuklayan haps eden gözlerin
ıslak ıslak dokunuyorlar bana tutamıyorum kendimi
gözlerim yine alışıla gelmiş yaşlarını bırakıyorlar
sarılıyorum sarılıyorum boynuna sımsıkı kaçalım diyorum
hadi bitanem kaçalım kimsenin bulamayacağı yerlere kaçalım
o anda boynuma sarılarak kucağımadüşüyor
sanki bırakmayacak gibi yalvarıyor ama ürkek güvercin gibi azda olsa korkuyor
bense ona kıyamayarak yolvermeye çalışıyorum ama nafile
öyle özlemişki bırakmak istemiyor ellerimi
derken bir ses ve bir ışıkyanmasıyla rüya bitiyor
dışarı çıkıyorum kendimi çimdikliyorum
anlıyorumki rüya imiş
akşam gün ağarınca yine kapısında buluyorum kendimi
camdan bana el sallayıp öpücükler atıyor
ordan gitmek istemiyorum
kapıdan ayrılmak istemiyorum o camda bense onun kızı ile birlikte arabada
türkümüzü dinliyor sanki sevgiliye serenat yapıyorum.
canımın içi o anda bana erik atıyor öyle kaptırmışki kendini sanki ikimizde bekarızda
camdan özlemimizi gideriyoruz.
hatta attığı eriklerden biri kafama biri ise bir dairenin camına çarpıyor o anda ben ufak ufak uzaklaşıyorum
bugün benim en mutlu günüm
bugün benim tekraraını yaşamak istediğin tek gün
günlüğüme bunları eklerken hala inanamıyorum böyle bir rüya yaşadığıma,
dua edip gözlerimi kapatıyorum uykuya dua ediyorum tekrarını yaşamak için ve böyle bir rüyanın tekrarını böyle bir günlüğe yazmak için
YILMAZ TOSUN
Yılmaz TosunKayıt Tarihi : 19.4.2010 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Tosun](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/19/gunluk-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!