Günlük 3 Şiiri - Efe Baray

(Tiyatro)

Ne gel üstüme,
Ne uzaklaş benden.
Ne gül yüzüme,
Ne ağla ardımdan.

Bir tek şeye inan inanabilirsen
Gücün yeterse, tek bir şeye inan!
Çok seviyordum...
Çok sevmekten acılar içinde,
Güvenmekten biçareydim.

Şuna inan. İnanabilirsen
Gücün yeterse şuna inan!
Lanet nedir biliyorum,
Karanlık nedir,
Karanlığın verdiği huzurun bedeli nedir biliyorum.

Ve bana aydınlık sıcak günlerden bahsetme artık
Gök gürüldeyip, fırtına patladığında,
Rüzgar uğursuz bir kurt gibi uluduğunda,
İçim içimde kaynayıp
Bir kara büyüyü doğurduğunda,
Biliyorum ki ölüm bana geç gelecek

Kaybedebileceğim her şeyi, elimden almak adına,
Ölüm bana geç gelecek, sırf bu yüzden, biliyorum.

Herkes gittiğinde,
Herkes sustuğunda,
Herkes, hiç kimse olduğunda.
Olması gereken olacak.

Ve sen, ve ben ve herkes
Sadece seyirci olacak bu sahnenin önünde,
Suretimizi seyrettiğimiz sahnenin önünde

Bir oyunun sahne almasıysa doğum
Bir komedide atılan kahkahaysa mutluluk
Ve bir trajedi ise ölüm...
Küfredebilirim selam vermek yerine,
Sadece...