görünürdü çok sapaklı mektup
binlerce çıkmaz sokak içinde
sokak fenerleri
kendi kafalarına sıkardı karanlığı
kapkara bir unutuş olurdu tablo
ellerini koyamazdı yazanın ellerine
mektup alan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta