gunlugumden-8 Şiiri - Nilgün Acar

GÜNLÜĞÜMDEN-8
Merhaba sevgili Tutku! Epeydir söyleşemedim seninle.Ama boşuna değildi sana gelemeyişim.23 Mayıs 9 Haziran tarihleri arasında,Buket bendeydi.Bu arada,Işık teyzemi de ağırladım.
Tutku,tüm düşlerim gerçekleşiyor.Bir evim var ve konuk ağırlayabiliyorum.Kardeşim,benim yanımda tatil yapabildi.Teyzem de gördü,özgür yaşamımda,bir evi nasıl çekip çevirdiğimi.
Tutku,özgür olmak,kendi evinde,dilediğini yapmak,çok güzel.Artık,ait olduğum yerdeyim.Normal bir hayat yaşıyorum.Güzellikleri-mutlulukları ve her tür sorunlarıyla.Herkes gibiyim.
Akşamüzerleri ve geceleri,balkonumda oturuyorum.Diğer apartmanlardaki evleri ve yoldan geçen insanları seyrederken,mutlulukla gülümsüyorum.Ben de onlar gibiyim diyerek,evimi seyrediyorum.Huzur doluyor içime.
Hapishaneden çıkmış gibiyim.Hiç kendi hayatım olmamıştı.Ailemin yanında bile.Hep başkalarının hayatını yaşamıştım.İstanbulda,son yıllarda,bahçeye çıkıp,apartmanlara bakıp bakıp,çok ağlıyordum.
Şimdi her şey düş gibi.Ama gerçek.Bu eve geldiğimde, hafifçe tedirgindim.Komşular beni,nasıl karşılayacaklar? Düşüncesi vardı usumda.
Ama çok güzel karşıladılar.Sevdiler,benimsediler.Benim için,piknik bile düzenlediler.Ulaş’a gittik.Biz,üst kattaki tatlı Zeyneplerin arabasıyla gittik.Zeynep’in eşi götürüp,getirdi bizi. Çok tatlı bir aile.Dilerim,hep mutlu olurlar.
Hep birlikte kahvaltı yaptık.Akşam mangal yakıldı.Dileyenler,denize girdi.Yeni bir kentte,yeni mahalle komşularımla,yepyeni paylaşımlarda bulunuyorum.Ne güzel?
Merdiven sorunum sürüyor sevgili Tutku.Ev sahibimiz çok zengin,elinin altında,sayısız olanaklar var.Ama inanılmaz duyarsız davranıyor.Tüm ricalarımıza karşın,yardımcı olmuyor.
Çok yakınımızda,hem apartman girişi,hem de asansörü yerle sıfır bir ev bulduk.Aynı anda başka birisi daha istemiş orayı.Ve bize vermediler.Oysa,diğer insanlar her yerde ev bulabilir.Merdiven inip çıkabilir.Ama benim için öyle değil.Bu da,başka bir duyarsızlık ve acımasızlık.Savaşıma devam.Ya bu merdivenime bir çözüm gelecek.Ya da,koşullarıma uygun bir ev bulunacak.
Belediye başkanına,mail attım,sorunlarımı anlattım ve başka bir yazımı da gönderdim.Eline ulaşmış.Zaten onunla tanışmıştık.Benimle ilgilenmeleri için,ilgili brimleri bilgilendirmiş.Bana telefon ettiler.Geçtiğimiz Cuma günü,görüşmeye gittik.
Daha kapıdan girip,MERHABA derken,içime bir huzur doldu.Serap hanım,çok tatlı bir insan.Çok yoğun bir gündü.Benim sorunlarım üzerine,pek konuşamadık.Ama en azından tanıştık.Artık,varlığımı biliyorlar.Dışarı çıktığımda,yine giderim.Ya da o bize gelir.
Sevgili Tutku.Benim buraya gelmemi,hayatımı değiştirmemi sağlayan,Mehmet bey de,şu an Alanyada tatilde.Onları da,bir akşam yemeğinde,ağırladım evimde.Saatlerce söyleştik.Çok mutlu oldum.
Yaz döneminde,konuklar-gezmeler çok olduğundan, bilgisayarın başına,pek geçemiyorum.Mutluyum Tutku.Amaçlarım birer-birer gerçekleşiyor.
Nilgün ACAR
16. 06. 2009
A L A N Y A