GÜNLÜĞÜMDEN-7
Dişim ağrıyor sevgili Tutku.Haftalardır da hastayım.Bronşlarım kötü.Sık sık,antibiyotik kullanmak zorunda kalıyorum.Sanırım kronikleşti ya da kronikleşmek üzere.
Neyse ki,burada hastaneye gitmek kolay.Çünkü özgürüm.Gerektiği an gidiyorum.Kurallar ve izin alma,üzülüp-sinirlenme durumları yok. Kendime bakabiliyorum.Benim düzenim geçerli.İstediğimi yapıyorum.
Doktor,bir sürü ilaç verdi.Yavaş yavaş iyileşiyorum.Havalar da artık iyice ısınır.Hasta olma riskim azalır.Üşütünce,önce ağzımın içi yara oldu.Sonra da dişim apse yaptı.Kullandığım antibiyotik,dişimdeki apseye de iyi geliyormuş.Hele bir gün,öyle çok ağrıdı ki…Apse geçsin,dişçiye gideceğim.Hastanede yokmuş.
Çaykovski dinliyorum Tutku.Piyanodan çıkan notalar,su gibi akıyor.Ruhumu-beynimi dinlendiriyor.Sakin kalmak istediğim için,odama çekildim.Hem Şerife Halil’le ilgilensin,biraz dinlensin diye.Hem de ben yazmak istediğim için.Bir de antibiyotikler beni kötü yapıyor.Biraz tahammülsüz oluyorum.En iyisi,biraz yalnız kalmak.Onlar da,baş başa olsunlar.
Şimdi,incecik bir keman ağlıyor sanki.Fonda da,üflemeli çalgılar ve diğer yaylı sazlar,destek veriyor.Hırçınlaşıp,hızlandı keman,diğerlerini de peşinden sürükleyerek.Şu anda da,neşeyle dansediyorlar.Kendini,müziğin kollarına bırakmak ne güzel?
Tamamını Oku
kutluyorum güzel kalemi..
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta