Günlüğüm Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Günlüğüm seninle dolu,
Her satırında, her sahifesinde sen varsın,
Kiminde gözgöze gelmişiz bir akşam vakti,
Kiminde dönüp dönüp geriye bakmışsın, giderken,
Kiminde geç vakitlerde konuşup duruyoruz,
Kiminde
Erken.

Günlükte ses olur mu, resim olur mu,
Hıçkırıktan söz edilse de duyulur mu?
Bilmiyorsan öğren anam-babam;
Benim günlüğüm hıçkırıklarımla dolu,
Çilelerimle, hüzünlerimle,
Güne benzemeyen günlerimle
Ve mum ışığından bile yoksun gecelerimle dolu.
Benliğimin gönlümde kırılıp gitmiş
Eli-kolu.

Şimdilerde ayrılığın konuk olmakta günlüğüme,
Satırlarım sahifelerim özlem özlem,
Gözyaşlarıyla ıslak ıslak,
Hazan yaprakları gibi solgun solgun,
Sana varamayan yollar gibi tozlu-tozaklı
Ve hayallerin dolaşıp duruyor gönlümde
Yakınlı-uzaklı.
Bugün yine seni yazacağım günlüğüme
Saba makamından sabah ezanları okunurken
Ve güneş yavaş yavaş uykusuzluğuma vururken,
Bir eski günün devamı olarak
Sana olan karasevdama tutunarak
Yeni bir güne gireceğim günlüğümde,
Seni körpe bir çiçek gibi tutarak
Elimde.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >79-80/100)