Gunlugum Şiiri - Emine Yesim Aydin

gidislerim olur benim sessiz
derinlere kacar nazem duruslarim
suskunluk yutkunurum hatta
cigliklarda bogulur bakislarim

sadece ben varim buralarda
hani o zamanin durdugu siralarda
kimsenin takip edemedigi anlarda
dalginiklarim vardir yagmurlarda

kimi suretler belirir aklimda
ne isimler gecmistir derin hayatimda
belirsizlikler yakmistir kimilerini
kimileri donmustur sinirlarimda

yalniz ben bilirim adimlarimin izlerini
camur misali degdigim olmustur yollara
kimisinde adresler eksik kalmistir
bazisinda acilmamistir caldigim haneleri

ancak ben soylerim siyah turkuleri buralarda
kallerinden yansimistir asklarimin nameleri
kimi yar olamadan gecmistir benden
kimileri sevdadan tukenmistir belki

dogdugum gun yok suan hatirimda
olene dek not ettim ancak degerlerimi
simdi yapraklari azalan gunlugum yeminli
son sayfayi sana ayirdim ey sevgili