Pazar Günü
Bugün Pazar.
Krallar padişahlar izinli.
Tarih izinli.
İşçiler işe gelmiyor.
Kim tatil yapsın çoğunun ki çingenelik
İnsanlıktan emekli olanlar
Mahşer gününe çıkanlar
Ancak tatil yapsınlar
Fransa’da bugün ihtilal var.
Kral kızını vermedi.
Köylü ve işçi kahramanlara.
İhtilal oldu.
Masal bitti cumhuriyet başladı
Anadolu’da bir Türk
Padişahın kızına talip olmadığı gibi
Başka bir hükümdarında kızınada talip olmadı
Halk devrim oldu.
Derebeyinin kızı
Eşrafın kızı
Devlet kızamık çıkartır çiçek döker
Hocalar oğlanları sever
Ocaklar söner
Allah işini gücünü bırakır
Yalnız adam iner yeryüzüne.
Pazartesi Günü
Pazartesi günü
Pazartesi ben kimseyi özlemem dedi
Salı günü
Sevgimle kimseyi tutsak etmem dedi.
Çarşamba günü
Ay dede çıktı ve güldü
O gün güller griydi
İnsanları çiftleştiren kimdi
Bu feleğin işiydi
Dost kazığı ve ihanet hançeri
Haraç mezat satmak
Perşembe gülü
Haftanın gülü pazar günü Roza.
Cuma günü beyazdı adamlar
Pazar günü papazlar siyahtı
İnananlar karanlığı giyiniyordu kadınlar geceydi
Bir cumartesi günü insanlar dışarı çıktı
Vatanı yoktu ve vatansız din tuttular
Bir başka cumartesi günüde
Birkaç insan inandıkları gibi çıktılar
Doğaya
Ve ışıkla döndüler uygarlıklarına
Medeniyet doğdu bir pazar gününde
Ama pazartesi günü iş başı istendi
İnsanların başına sihirli değnek değdi
Sihirlindi insanlar
Salı Günü
Adamlar evlenirdi inançlarıyla
Bir ömür kadınları kullanırlardı
Din tutardı halk soğuk ve sıcak
Keskin bir bıçaktı zaman.
Bir gün güneş tutuldu ve felsefe doğdu.
Filozof çıktı ortaya.
Çarşamba günü toplantılar oldu.
Yayılmak için değil yoğunlaşmak için
Tarih doğdu karadelik misali
Okullar kuruldu.
Evli adamlar hocalar kitaplara yazıldı
Adları yazıldı bu sefer
Bugün günümüz var
Kadınların toplantısı
Günleri bir gün toplamak
Kadınlar ne zaman evlenmeye başlandı.
Çok eski çok yeni.
Genel evlerde kadınlar evlenir
Erkekleri ücret karşılığı kullanırlar
Kocalarını kullanan kadınlar gün yapar
Altın toplar.
Kocalarına altın yumurtlarlar.
Evlilik çocuklara has
Erkek kız evcilik oynarlar.
Evlilik temeli evciliktir.
Çocukluğunu yitiren oynayamaz.
Çarşamba Günü
Bir pazar günü Çarşamba gelse nerede durur.
Pazar öğlesi çarşambadır.
Çarşamba’nın pazarı, her günün öğlesi pazardır.
Sabahı pazartesi akşamı Cuma
Salı kuşluk vakti Perşembe ikindidir.
Medeniyet böyle
Uygarlık kum saati misali çevir dur
Kırsalda beş vakit Müslümanlık
Şehirde bir vakit Hristiyanlık.
Kırsal aydınlık bir dünya iken
Şehir karanlık bir maddedir.
Gecedir.
Gündüz ellerinde beş vakit çalış üç vakit yat.
Şehirde bir pazar günü dinlen.
Bu akşam dışarı çıkalım mı
Gece döneriz pazar yatarız
Eğlence işe dahildir
Eğlenemezsen düzenli çalışamazsın
Kendini eğlendirmeyi bilmelisin.
İbadetin özü budur
Kudurmanın da
Nasıl olur ibadetin özü eğlence
Kudurmamak için kurtlanmamak için
Allah birliğine iyi niyet
İbadet bir zaman tüneli kapısıdır.
Perşembe Günü
İbadet edenler sırtlarına zincir vurarak eğleniyorlar
İnandıkları kişiler
İbadet kapısında öldürülmüş
Eğlencelerini kan kusuyorlar
Sapıklar kedilere vahşet uygulayıp
Kendilerini eğlence kuyularına atıyorlar
Beyaz giyinip karanlık içinde mutlu oluyorlar
Başka kim kendini boğazlar
Eğlenmemek için
Arafta kalan solcular
İbadet etmezler yaşarlar ilk zamanlarda ki gibi
Sonra eğlenirler.
Açık ateş misali açık din yaşarlar
Ama çok gizlenirler
Devlet anlamaz henüz çünkü filozoflar sabitlenir
Adlarını kazırlar tarihe
Gençlerde intihar ederler
İyi bir şey yapman
Yeni bir şey yapman bir şey ifade etmez
Eserini satıp birilerin para kazanmadıkça
Çoğu sanatçı ruhunu satar bedenini kullandırır
Hayata tutunup yaşamak için
Kitapsız kitap satanlara karşı
Vay benim perşembem işkembem.
Cuma Günü
Umutlarımın ülkesi umman.
Başkenti cuma günü ülkesini yoklar.
Çalışma hayatının başkenti pazartesi günü iken
Cuma sonudur.
Kazanca şükürdür mutluluktur
Umut etmek başlangıç ise mutluluk bir finiştir.
Bu yüzden umut ettiğim ülkemin başkenti günü Cuma
Ülkem cuma günü kurulur
Bir sonun yeni bir başlangıcı olarak
Perşembe günü öldüm.
Cuma günü dirildim.
Ölüm ölümü yaşatır.
Ölen bir adam adam öldürür.
Ölümü yaşayan bir milletiz.
Yaşamak isteyen teslim olur
Yedi düvel teslim olur.
Bu memleketi yaşayanlar batırır.
Ölenler kurtarır.
Kim yaşar kim ölür.
Ağalar paşalar ölümle yaşasalar da yaşatırlar
Sefaleti yaşatırlar.
Zaman görecelidir zenginlik ve fakirlikte öğle
Üretim zengini tüketim zengini yaratır
Üretemeyen ulus tutsak kalır.
Fakir düşer
Tüccar zenginleri türer.
Cumartesi Günü
Hayatın başlangıcı cumartesi günü
Neyin ertesi günü.
Gebeliğin
İki canlı ebedir bebekli anne
Hayat annesiyle başlar bir canlının
Hayat dişidir
Öncesi bir babalıktır.
Dişi doğacak olan yavrusuna bir baba arar.
Dişi yavrusuyla var olacaksa bir yokluk lazımdır onlara
Baba yokluğu
Kazancın varsa varlığınla yaşarsın
Baba yoktur.
Ama babası vardır.
Onunda bir anası vardır, danadır.
Anasız babasız bir yetimdir
Kâinat.
Öncesi yok sonrası yok bir dünyada yaşıyoruz.
Bu dünyanın çapı
Üç kuşak bilemedin dört kuşak bir arada yaşar
Pi sayısı kısalarak ölürüz.
Bir düzleme gömülürüz.
Tanrı nerede ve kim?
Kendini tanırsan birileriyle de tanışırsın.
Kendini tanırsan tanrısın tanışırsan din tutarsın.
Arkadaşlık bir dindir
Dostluk bir ilimdir.
Naki Aydoğan
Kayıt Tarihi : 12.1.2025 17:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!