Günlerimi Çok Arayacaksın

O otun gece gündüz işine yarayacaksın,
Bir çok sabah ıslak saçlarını tarayacaksın,
Unutma; o’nun işine yararsan değerlisin,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Sen şimdi gelin mi olacakmışsın pullu-allı,
Her gece üstüne mi abanacak o pis yallı,
Üstüne de tatlı mı yiyecek şıralı-ballı,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Ben zavallı, kendimi nasıl küçültmüşüm meğer,
Sanma ki sana verecekler gerçek bir değer,
Az bir kusurunda çokça azarlanırsan eğer,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Sana talimatlar mı yağdıracak o pis ayı,
Sabahları o’na mı demleyeceksin sen çayı,
Zalim kaynana zılgıtından aldığında payı,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Sil yerleri, durma yap ütüyü, yıka çamaşır,
Yemek, sofra ve bulaşık, işlerin hep karışır,
Hadi yap temizlik, eline ancak bu yaraşır,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Bittiyse çamaşır, bir daha, yine yap ütüyü,
Havan iner, zamanla anlarsın iyi-kötüyü,
Telli! başında bırakmazlarsa bitmedik tüyü,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Kalk, oturma, toz olmuş! duvarları, camları sil,
Hazırla şu sofrayı, ekmekleri de çok çok dil,,
Hatun değil hizmetçisin hanım! bunu iyi bil,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Bak hele, yine kirlenmiş perde, pencere ve cam,
Sızlanma, bu senin tercihin, boş yere çekme gam,
Sürekli senden faydalanacak; o bencil yamyam,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…

Yaktın beni, senin yüzünden düştüm bu derde,
Ah! O eski hürmetli, vefalı günlerim nerde,
Bir gün, son itibarın düşer de, görürsen yerde,
Bil ki; sen benim günlerimi çok arayacaksın…