yüreğime asmıştım sevgi mandallarıyla umutlu günlerimi
arsız rüzgar savurdukça parçalamıştı gülücüklerimi
yakama yapıştı adımladığım yolların alacaklıları
balçıkla dost oldum unutmuştum karakaşlı damlaları
kime sarılayım umudun adı çalınmış
ortalıkta zıplıyorum ayaklar altında kuru bir yaprağım
olsun yine de umutsuz da olsa doğada dolaşmaktayım...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Doğa kendine geleni sarar sarmalar ve binbir renk çeşidi ile bir şekilde umudu yüreğe pompalar.Kutlarım.selam ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta