Günlere düşman oldum Şiiri - Herdem Ankara

Günlere düşman oldum sensizliklerde
O gelip yok oluşundan sonra
Ben olmaktan çıktım kan kusar oldum günlere
Düşüncelerim karmakarışık
Sözlerim bölük pörçük
Med in kıyıya attığı tokat gibi attın tokadını
Sonra
Cezir gibi çektin beni içime
Eroin içen beden gibi istiyorum seni yanımda
Tir, tir titreyerek inliyor sesim
Dişlerim yerinden çıkacak sanki
Oysa sımsıkı giyinmişim
Kronik bağımlısı olmuşum senli anlarımın
Bir an atmak istiyorum içimden
Bu kez nikotin krizlerimde sensin
Dumanında hep o meçhul çember çıkıyor karşıma
Elime bakıyorum atmadan
Ateşini bedenimde söndüreyim diyorum
Şizofren düşüncelerimde
Kendim olmayı öğrettin o gidişinle
Bir hayatın yanılgıları içinde bıraktın yüreğimi
Yazmak istiyorum her satırda saçlarımdaki yıldızların sebebini
Çizmek istiyorum gözlerinde ben diye kalan izlerimi
Talihsizliklere kızıp,
Elimi attığım yerin kurumasına isyan edip,
Viran yüreğimin göçebesi olduğun akşama lanet yağdırıyorum
Bir varsın bir yoksun
Bir bensin, bir ne olduğu belli olmayan suskunluk
Günlere düşman oldum bu son gidişinde
Neden biliyor musun?
Gündüzlerde sen varsın
Cadde, cadde, sokak, sokak
Her yer seninle dolu
Barlarda sen, kadehlerde sen
Hatta yüreğin tam orta yerinde yine sen
Gece bana dost, kaldırıyorum kafamı yıldızlara bakıyorum
Saçlarımdaki aklar geliyor aklıma
Karanlığa bakıyorum sen doğuyorsun başucumda
Ve ben yine uykuya dalıyorum
Yine yeniden sensiz kaldığım düşman günlere uyanıyorum
HERDEM
05/09/2011
22:45