Yarın bugünün elinde esirken ve yorgun kalbim anı yaşarken,
Gözlerinin derinliğinde kaybolan ben.
Ve her günüm sevgili,
Günlerden SEN.
Kalbimdeki ateş, gözümdeki yaş, içimdeki sızı...
Giderken dünyadan,
Yok oluşta buluvermenin sebebidir aşkın.
Vazgeçtim kendimden çok zaman önce,
Ve zaman, an be an tüketirken ömrümü,
Seviyordum seni, senden vazgeçerken bile.
Çok istedim senli sabahlara göz açıp
“Günaydın Ruhum” demeyi.
Ve isterdim varlığının, her gece üstümü örtmesini.
Gözlerimi sensiz açtığım bu dünyadan,
Varlığını başka sevdaya emanet edip,
En güzel gülüşlerine gömüp hüznümü,
Çaresiz bakışlarını kefen yapıp kendime,
Kapatıyorum gözlerimi, yine sensizliğe.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!