Günlerden Saliydi Sanirim

Günlerden saliydi sanirim
Hafif bir yagmur vardİ
Toprak kokusu sinmisti Istanbul a.
Deniz karmakarisik,
Vapurlar varmisti limana.
Attim kendimi
Sarayburnu’nda issiz bir kaldirima;
Nicedir gezmemis kimsecikler,
Suyun yetim kaldigi
Yosun tutmus kayaliklarda.
Yol yordam bilmem pek
Sanki Istanbul da bir basima
Yasiyormusçasina
Rahattim;
Hafifçe islanmis gömlegimi
Açmisim oracikta.
Lisedeyken gelmistim en son
Bu kayaliklara.
Daha dün gibi hatirlarim;
Yine kalbime dolmustu deli bir sanci
Tipki sen gibi.
O zaman ceketim vardi okuldan kalma,
Henüz deniz otobüsleri gelmemisti Istanbul a;
Hani seni Istanbul un bir ucundan
Bir ucuna tasiyan
Içinde ben yokken.
O zamanlar bilmezdim
Karsi kiyilarda kimler oturur diye
Merak bile etmezdim.
Saldim gözyasimi deniz suyuna
Keske dedim seni tanimadigim
O günkü sancilarimla yasasam sadece
Su bitmez saliyi da.
Yüzmeyi bilsem ta karsi kiyiya
Yüzecek kadar doluydu içim;
Ver elini Üsküdar
Kadiköy
Maltepe ye kadar yolu var.
Evet, günlerden saliydi ama
Ben çoktan tatil vermistim kendime.
Balik tutmaya çalisan arkadaslar;
Gelip baktilar bana tuhaf tuhaf
Sanirim onlarda anladilar
Aklimi karsi kiyilara sattigimi,
Uzun sürmedi oltalarina sarilip
Hayallerini denize salmalari.
Bana sözün var unutmadin dimi;
Bir gün sen ben ve oltalarla
Gelecegiz bu yosun tutmus kayaliklara.
Ey tükenmez Sali
Ne olacak bu gönlümün para etmez hali?
Hiçbir zaman demedim,
Dilim varmadi keske seni tanimamis
Olsam demeye.
Öyle olsa napardim ben simdi;
Su hafif yagmurlu
Bulanik denizli Istanbul da bu saatte
Ne bahanem olurdu
Yillar sonra bu sahilde yürümeye.
Artik aksam oldu
Bak sayende tükendi bitmez dedigim gün
Ve bir baska gün için söz verdim
Kayaliklara;
Tekrar gelecegim diye.
Ulan o kadar büyüksün ki
Sayende kayaliklar da kurtuldu yalnizliktan
Sen ne menem seysin be;
Beni yalnizliga salarken,
Istanbul un sahillerinde balikçilara
Katlanan kayaliklara
Umut ettin beni.
Onlarda alisacak benim gibi
Gün gelecek yokluguma
Sen bende tükendikçe günbegün
Yosunlar saracak onlarida
Tipki benim yüregim gibi.
Günesi unutacaklar.
Onlar sigara içmeyi de bilmez;
Kim bilir nasil dagitacaklar
Içlerine sinmis efkâr tohumlarini.
Hadi artik yol alma zamani
Duvarlari sen olmus evime dogru
Kapiyi açacak anahtari arayacagim
Kim bilir kaçinci defa
Ama anahtarda bitmez bir vefa
Her defasinda
Bulup açtim kapimi.
Bir o terk etmedi beni
Bir de su bedava kaldirimlar
Birde kizar insanlar
Ne o her yerde kaldirim var
Diye.
Ben simdi buradan eve nasil giderdim
Cebimde tek kurus olmadan
Sen olmasan
Bu kaldirimlar olmasa.
Ey karsi kiyinin
Denizkizi,
Kapaniyor yavas yavas gözlerim
Tükenmeden gözümün son bakislari
Yol almaliyim
Buralardan
Bana müsaade.
Yarin,
Çarsamba
Yine buradayim
Ögleden sonra
Bekle beni
Hiç yatagindan çikmadan.
Bilirim
Sen,
Ben
Gelmeden
Kalkmazsin asla.
Sakin uykunu bölme
Söz verdigim gibi;
Her gün
Ayni saatte
Tam karsinda
Kayaliklarda denize daldirip elimi
Sana küçük küçük dalgalar yollayana dek
Uyanma.
Korkma unutmam
Ah bir unutabilsem desemde
Sen bana bakma.
Ben unutsam da ayaklarim sürükler beni
Bu basibos
Yapayalniz
Ve adamakilli konuskan kayaliklara