Güneşin sıcacık kollarında rengârenk bir çiçek
Boyun büküyor soylu bir kadın aşkın ihanetine
Yeşil bir yaprak olup dalıyor resiflerin şehrine
Bir can çıkarıyor ölümden yaşama nefes nefese
Alnında biriken ışıkları aşırıp girsem ah yüreğine
Nefretin baldıran zehrini içirse hayat yine bizlere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta