Günlerden Cuma
Saat Ikiye On Var Yine
Uykum Bölük Düzenim Bozuk
Elde Kırık Bir Kalem Yüreğim Buruk
Kağıtlara Sığmıyor Aşk Yazacak Çok Şey Var Amma Aklım Çok Karışık
Günlerden Cuma
Saat Tam Iki
Bir Eksik Hissediyorum Kendimde
Yoksun Oda Boş Masa Dağınık Yine
Kağıtlar Dağılmış Odaya
Uzamış Sakallarım Habersizim Kendinden
Günlerden Cuma
Saat Üç
Sabah Oluyor Yavaşça
Yoksun Boğuluyorum Odada
Küller Dökülmüş Halıya
Sığdıramıyorum Seni Bu Şiirlere
Yoksun... Yoksun Yine
Günlerden Cuma
Saat Sabahın Altısı
Uykum Yok Yorgunum
Kalkıp Elimi Yüzümü Yikadım
Burda Olsan Kesin Kızardın
Oda Dağınık Herşey Ortada
Yoksun Uzun Zamanda Olmadın Çünkü Yoktun Yazdım Yokluğunu Sustum Susuyorum...
Kayıt Tarihi : 17.4.2012 00:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!