Günlerden bir gün..
İşte yani tam da o gün..
Biz unuttuk sayıp, uykulara gömeriz,
Hiç beklenmedik bir anda,
Hiç beklenmedik sevda-ları
…..
Tarih bir gün,
Zihnin en ince fikrinde,
Seyrine çıkınca geçmemiş geçmişin,
Unutmakla kandığımız kendimiz,
Kendi hallerimiz,
İyi tarafımız,
Aslında iyi olmak için çabalayan,
Ama nedense kötüye çıkan adımız gibili
Yaşamamış-yaşantımız..
İste bir gün
Yani tam da o gün,
Farkını farkla kapatıp
Fark etmediğimiz,
O toz duman dağınıklığımız…
Bir yere gizlemeye çalışılmış,
O ince sızıntılar..
Her acı bir gün o takvimde
Dökülüverecek avuçlarımıza…
En basiti idi unutmak,
Unutulmaması gereken notçul yaşayışları…
İşte belki o günlerden bir gün,
Yani bugün…
Sandık açılır,
İnciler,
Mercanlar,
Yaralar..
Bereler,
Yalanla gizlenmiş öfkeler,
Yalansızca beklenen sözler,
Sesler,
Karşılıksız koşmalar,
Her şeye rağmenler,
Ama illaki sonunda ki hepten acılar..
Kendini nereye gizlersin ki artık;
Hiç mendil olmamışken sevdiklerine,
Sevdi zannettiklerine…
Sevemediklerine…
25 ocak 2007 ist./Beyoğlu LaL
Aysel ZengingülKayıt Tarihi : 28.1.2007 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!