Günlerde Saklısın Şiiri - Savaş Barha

Seni yaşamak güzel şey.
Seni özleyince gözüm yaşarır, doğrudur.
Ama inan yüzümden tebessümler eksilmez.

Avucum kum taneleriyle dolu.
Hepsi büyülü gibi, hepsi rengârenk.

Her tanesinde sen varsın.
Güzellik neredeyse sen oradasın.

Göğsüme vura vura naralar attım.
Kundaklanmış uykular pencerelerde.

Üzerimde onlarca şaşkın göz var.
Herkes beni izler, herkes beni bilmez.

Ömrü böldüm nefesten nefese.
Seni sevmeye ömür yetmez.

Nefesleri saatlere ayırdım.
Her saatte adın gizli,
her saatte sen varsın.

Seni sevmek için saatler garip kaldı.
Saatlerden gün yaptım, günlerde saklısın.

Yetmedin bana,
günlere isimler verdim.

Seni yazma günü,
seni sevme günü,
seni özleme günü,
seni yaşama günü,
sana âşık olma günü,
seninle konuşma günü,
seni rüyalarda görme günü.

Sığmadın günlere.
Seni günlerle anlatmak haftaları üzdü.

Aylar haftaları kıskandı.
Mevsimler aylara düşman.

Bir yaz günü seni tanıdım.
Sonra güz oldu, sonrasında kış.

Kış bitti bitecek, önümüz bahar.
Baharda çiçekler açar, kuşlar şakırdar.

Mart ayı bekliyor kapıda heyecanla.
Ayın biri olacak, sonra ikisi, sonra üçü.
Ayın dördü derken beşi olacak, güneş doğacak.

Herkes kendine yorar o güzel günü.
O güzel gün benimdir, sen benimsin.

Yeryüzü herkesin olsun, gülmek benim.
Seni sevmek varken dünya malı neyleyim.